Mijn studiereis naar China, naar de havenstad Qingdao waar mijn Chinese leraren Sui Qingbo en Lena Du Hong vandaan komen en waar ze in de bergen, zo’n 50 minuten rijden vandaan, een gezonheidscentrum hebben; LaoShan. Hieronder lees je kort de gebeurtenissen per dag, gesorteerd met boven de laatste geschreven dag… daaronder zie je dan de foto’s.

Zaterdag 25 mei
Het afscheid valt me zwaar!!! Jeetje, ik heb nu al heimwee. We nemen snel afscheid, anders ga ik janken! We gaan iets eerder naar het vliegveld om nog een extra koffer te kopen. Het past allemaal wel, maar het gewicht is teveel. We hebben toch wat zware dingen gekocht. De rest van de groep komt iets later. We zitten nu op het vliegveld koffie te drinken, we zijn al ingecheckt en ze hebben wifi hier… Het wordt een lange terugreis. Morgenochtend komen we aan… pfffff… Ik heb er van genoten, ik hoop jullie ook van mijn verhalen… snik…

Vrijdag 24 mei
Na een vermoeiende dag staan we even een uurtje later op, het mag! We trainen weer heerlijk en na het ontbijt gaan Manuel, Raymond en ik op weg met 3 rugzakken en 2 zwaarden, 2 stokken en 2 waaiers richting de bergen. Het is wat bewolkt, maar het zicht is helder en die wolken in de bergen geven een mysterieuze sfeer. We lopen naar een grote waterval om daar wederom op de rotsen eronder veel foto’s en films te maken. Jeetje, wat een aparte ervaring is dit toch! Manuel was nog niet mee geweest en kan alleen maar beamen dat dit super geweldig is! Om op die rotsen onder aan de waterval te staan en allerlei TaiJi en QiGong bewegingen te doen op je gevoel en eigen interpretatie vanwege ook de krappe ruimte natuurlijk. Super gaaf zo in deze schitterende natuur. Ook nu zijn er Chinezen die blijven staan en we worden ook door hen veel gefotografeerd. Wat we laten zien wekt respect op merken we, waarschijnlijk ook omdat we blank zijn. Het klimmen naar de top van de berg valt niet mee met alles wat we ook bij ons hebben. Maar als we bij het klooster aankomen is dit toch echt de moeite waard. Ik koop wierookstokjes bij de monnik en ook nu steek ik deze aan voor de gezondheid van mijn ouders. Ook hier weer een bijzonder moment! De rust die hier ook hangt…. geweldig. We genieten nog even en bekijken alle heilige goden op ons gemak. Daarna gaan we op de buitenplaats, bij een Yin Yang teken op de grond, diverse TaiJi vormen doen en maken ook hier weer veel foto’s en films. En ook hier blijven de Chinezen die langslopen staan. Een Chinese man zet dan Chinese muziek op via een kleine box, het past heel goed bij de sfeer en de bewegingen. Ook hier krijgen we serieus enthousiast applaus. Als Manuel en ik samen de waaier gaan doen in onze mooi gekleurde TaiJi pakken klikken de fototoestellen regelmatig. Zo grappig dat ze dit zo geweldig vinden hier. Maar het plaatje wat we laten zien is ook mooi zoals we later zelf ook terug zien. Wauw… wat zijn ze gaaf geworden zeg! Manuel is ook helemaal blij; “wat hebben we toch weer een leuke dag zo samen”, zegt hij regelmatig. In het Duits dan… hihi… We zijn om 15.30 uur terug en Raymond krijgt zijn massage TuinaAnmo van de Chinese blinde man. Hij had graag nog een keer een massage gehad zegt hij als hij terug komt. Super hoe goed deze mensen zijn! Het avondeten is weer super en de avond redelijk rustig. Twee tafels van vier krijgen uitleg over een Chinees spel. Wij vinden dit te ingewikkeld en willen niet veel nadenken en doen dan met onze tafel het kaartspel UNO. We hebben meer plezier dan de rest, het is te horen… En dan na het kaarten gaan we karaoken. Jeetje…, sommigen overdrijven het wel. Hilarisch…! Slik… dat is dan de slotavond van deze bijna drie weken trainingsvakantie. Morgen gaan we al weer terug, shit!!! Als ik thuis ben ga ik gelijk weer beginnen met sparen voor een volgende keer… want ik wil zeker nog een keer terug hier voordat het centrum sluit in 2016!

Donderdag 23 mei
Vandaag is het DE feestdag van Lena. De ochtend is ook nu weer vroeg en het is extreem vochtig warm. De rest van de groep komt om 7 uur ook naar beneden om QiGong-18 deel II te doen. Manuel en ik gaan naar boven om Damo Zwaar te trainen. Hij gaat eerst even naar zijn kamer en dan oefen ik even alleen mijn dans-qigong met de muziek. Heerlijk… Als ik hem nog een keer wil doen staat Manuel ineens voor me en probeert hem spiegelbeeld mee te doen. We hebben lol, ook dat is TaiJi en QiGong… elkaar volgen, goed kijken en invoelen. Manuel zegt dat hij van de week tijdens mijn oefenen Damo Zwaard had gedaan op deze muziek en dat dit onwijs goed ging. We doen hem dus daarom nu samen… en… inderdaad, het is een hele apart ervaring. De muziek laat je nog meer bewegen en vraagt om stretchring en gevoel! We doen hem een paar keer! Onwijs. Maar, jeetje wat is het ook warm! Dan komt Lena en zegt dat we na het ontbijt om 10.30 uur moeten verzamelen om een uitvoering te geven, net als in Qingdao, voor de groep die er dan is. Maar we gaan eerst koffie drinken. Plots komt Georg ineens en zegt dat ik met Manuel naar Qingbo moet komen, zijn Kungfu leraar van 72 jaar is er! Manuel, Georg en ik moeten hem Damo zwaard laten zien! Daar staan we dan, drie blanken die de grote meester laten zien wat we van Qingbo geleerd hebben in die twee weken. Als we de vorm gelopen hebben zegt Qingbo dat we eerst gaan ontbijten en dat we daarna van zijn leraar persoonlijke correcties krijgen. Dat is een eer en voelt ook zo. Het ontbijt is wederom lekker en nu staan er ook hele mooie taarten speciaal voor Lena. Na het ontbijt worden we weer met z’n drieën geroepen om thee te drinken met Qingbo zijn leraar, we mogen dan ook foto’s maken. Een stijfjes ritueel, waanzinnig, wat grappig! Qingbo zegt dat we weer terug moeten gaan naar het ontbijt en omstreeks 10.15 uur de correcties krijgen van Qingbo zijn leraar. Wauw… Manuel en ik zijn er en doen de vorm nog een keer waarbij hij ons aanwijzingen geeft en bewegingen voor doet. Jeetje, met zo’n man wil je wel een hele dag trainen! Wat een bijzonder moment, dit geeft zo’n kik. We stralen helemaal. We bedanken hem met een Chinese nette buiging en maken een portretfoto met hem. Als Georg er is zet hij ons drie ook in een houding met onze zwaarden voor een fotomoment. Wauw… stoer! Inmiddels is iedereen aangekomen en worden er stoelen neergezet voor de uitvoering. We doen met z’n 5’en de waaiervorm, Manuel doet stok, Georg en Manuel en ik doen Damo zwaard en we doen met de hele eerste groep de QiGong 18 gedeeltelijk. Het gaat lekker, we zijn goed getraind inmiddels! hihi… Ook nu is het warm. Na de uitvoeringen krijgt groep 1 van deze 6 weken een speciaal certificaat van Lena voor deelname aan de QiGong. Hierna is het weer tijd voor eten en worden er twee taarten met  lunch buiten neergezet. Lena mag haar kaarsjes uitblazen. Het is gezellig en best druk. We hebben even pauze en kleden ons dan om in nette kleding voor het feest. We verzamelen om 14.00 uur in de hal waarna er een Chinees programma is met allerlei optredens van typische Chinese opera, muziekinstrumenten tot dans met opera. De laatste vrouw is onwijs mooi geschminkt en als we willen kunnen we onszelf ook laten schminken. Dat is lachen, want de man die dit doet maakt een dierenkop van je gezicht. Er wordt hierna een groepsfoto gemaakt van echt iedereen op de grote trap bij de brug. Het gaat net! En dan is het alweer tijd voor het diner. Jeetje, wat een tafel met zoveel lekkers! We genieten. Daarna hebben we even pauze. Ik kleed me dan alvast om in de dans-qigong kleding. Dan mis ik niets van het programma en hoef ik me niet te haasten. Ik heb ook een omslagdoek om het een beetje te bedekken. Het avondprogramma is gezellig met ook sketches vanuit mensen de groep. Mijn dans-qigong gaat heel goed, er wordt onwijs veel geflitst door verschillende fototoestellen… Jeetje, daardoor moet ik wel heel geconcentreerd blijven en bij mezelf. Zelfs de Chinese aanwezigen geven complimenten. Een mooie en lange Japanse vrouw wil zelfs de film hebben voor in Japan zegt Qingbo, of ik dat kan regelen. Als slot mag ik voor het aanbieden van het cadeau de leiding nemen voor een sketch die ik eerder met Hetty heb gedaan bij het Qigong examen in Oostenrijk. Hilarisch, nu met vele Duitsers… we hebben veel lol en Georg is omgedoopt tot Georgina die met bordjes de weken QiGong les aangeeft. Daarna is het disco met dansen en veel napraten en lachen. Pfffff… wat een dag! Vermoeiend ook! Maar geslaagd… Zoals Lena zou zeggen…”Sehr sehr sehr Schon!”

Woensdag 22 mei
Na de dagelijkse vroege ochtendtraining met TaiJi stok en zwaard worden we door de broer van Qingbo met de auto naar de stad gebracht. We gaan naar de kunstmarkt, al heet het nu Kunststraat  Het zijn kleine winkeltjes met allerlei houten en stenen beelden, veel schilder attributen zoals penselen en veel ander kunstwerk. Het is leuk, de mensen zijn ook zo vriendelijk en we hebben dan ook veel lol met de verkopers. Het afdingen is grappig, als je blijft lachen krijg je veel voor elkaar. We kopen een houten bak die is uitgesneden met een draak waar ze hier penselen in bewaren, die we ergens anders kopen met een mooi kistje er omheen. We kopen een pen waar inkt in zit en waar je, net als met de penselen, ook mee kan kalligraferen. Wat we ook meenemen is een rol met vakjes die je kan gebruiken om te leren kalligraferen. Met een kwast en water worden de getekende letters zwart en als het opdroogt verdwijnt het weer en kan je het weer gebruiken. Op een markt kopen we twee draken beelden. Het onderhandelen is zo leuk, we lachen ons rot. Dan lopen we door een grote winkelstraat wat behoorlijk modern is. Maar we lopen ook door oude straatjes met leuke kleine winkeltjes en restaurantjes met dode maar ook levende aparte vissen en zeedieren. Vooral het contrast van nieuw en oud is bijzonder om te zien! We moeten stipt om 16.00 uur bij de Pizzahut klaar staan om opgehaald te worden met de auto. Op de terugreis wil ik af en toe mijn ogen dicht doen; hoe ze hier rijden! De broer van Qingbo haalt ook om de drie minuten zijn neus op hebben we gemerkt! Typisch Chinees om gewoon keihard te boeren en je neus op te halen. Hilarisch, we krijgen er de slappe lach door. Het is een uur terug rijden. Qingbo staat op de brug als we aankomen en zegt dat we onze stok moeten halen om nog mee te doen. Er zijn grenzen natuurlijk… hihi… het is ook vakantie. We nemen in de tuin een biertje. De avond is gezellig en druk. Later op de avond, als Lena weg is, wordt het programma van het feest voor morgen doorgenomen en de muziek getest. Er wordt weer veel geproost en we verzinnen van alles om met de 1e groep te kunnen doen morgen voor Lena, om daarna het cadeau aan te kunnen bieden. Ohohohoho… dat belooft wat morgen!

Dinsdag 21 mei
De ochtend begint wederom met vroeg trainen en een heerlijk ontbijt. De ochtendgroep is groter geworden, we hebben anderen aangestoken met onze extra vroege trainingen… hihi… Daarna kleed ik me om in mijn dans-qigong kleding voor de fotorapportage in de bergen. Ook neem ik mijn blauwe TaiJi pak mee en stok en zwaard. Manuel zou meegaan, want ook hij wil mooie foto’s en film, maar hij is al drie keer naar het toilet geweest en voelt zich dus niet zo save… de stakker. We gaan op pad en vallen natuurlijk op! Niet alleen omdat we blank zijn, maar ook omdat ik de stok en zwaard bij me draag. We lopen naar de locatie waar ik graag foto’s wil laten maken, het is bij een kleine waterval met rotsen. Ik ga op een rots staan tussen het ruisende water en Raymond maakt foto’s. De Chinezen die langslopen maken ook foto’s… en het wordt nog gekker, want als we klaar zijn komen er gelijk een aantal Chinezen die met me op de foto willen. Jeetje, ik voel me een filmster! We komen niet meer bij. We lachen ons rot! Ik besluit om de andere kant op te gaan waar het rustiger is en waar een grote waterval is. Onderweg hiernaar komen we twee oude Chinezen tegen die zien dat er TaiJi foto’s gemaakt worden. Een van die mannen begint te praten tegen me, maar ja ik versta er natuurlijk niets van! Hij laat dan ineens het begin van TaiJi-24 zien. Hij moet lachen en ik ook. Ik ga naast hem staan en voor ik het weet staan we samen de hele vorm te doen. En dat midden in de bergen op een klein plekkie. Dit is toch geweldig, mijn grijns kan niet breder! Raymond filmt en maakt foto’s, een bijzonder moment is vastgelegd. Bij de waterval gaan we over een houten hek naar de rotsen toe onder de waterval. Hier maken we echt onwijs veel foto’s met en zonder waaier, stok en zwaard. En ook QiGong-18 nemen we als film op. Wat onwijs gaaf en mooi is geworden als ik het terug zie. We lopen weer terug en gaan een andere kant op naar de leeuwenkop die uit de bergen is gehakt. Onderweg komen we een kleine theeplaats tegen waar we even lekker gaan genieten van de heerlijke groene LaoShan thee. En ook bij de leeuwenkop en verder maken we leuke en mooie foto’s. We besluiten om dan terug te gaan, want we zijn al even onderweg en ook best moe van al dat geklauter in de bergen. Mijn spieren zijn behoorlijk getraind zo de afgelopen twee weken. Wat ook bijzonder is, is dat mijn huid is veranderd. Dat komt waarschijnlijk door al dat lekkere eten, de lucht en het trainen hier. Wat een effect dat op je lijf heeft zeg! Eenmaal terug weer even lekker relaxen in de tuin, ik sla het trainprogramma even over. Mag ook wel een keer… hihi… Er is een nieuwe groep voor de 2e reis aangekomen, een grote groep nu dus! Maar acht, wij doen toch ons eigen ding en trainingen. Na het eten gaan we met een klein groepje nog kaarten. Het is hilariteit alom! Ohohoh… wat ga ik dit straks missen!

Maandag 20 mei
Een training vroeg, ontbijt en eten en drinken meenemen voor onze reis vandaag. De bus is op tijd en we vertrekken richting een groot en volgens de Chinezen een beroemd klooster ‘Xiaqing Palace’, in de bergen vlakbij de kust. We stoppen onderweg bij mooie uitkijkpunten langs de kust met vissersplaatjes. Jeetje wat is het mooi hier. Wauw… Bij het klooster gaan we met z’n allen (17) naar binnen, waarna Lena nog iets verteld en we zelf op onderzoek uit kunnen gaan. Het is een geweldig klooster met onwijs mooie bomen en bloemen en de typische Chinese tempeltjes met goeden en geweldige daken en afbeeldingen. Lena verteld bij een rots dat als je deze met beide handen afstrijkt je heel gelukkig wordt, dat als je een bepaalde onwijs oude en mooie boom aait je oud en gezond wordt en als je een schildpad van steen knuffelt je nog een lang en gelukkig leven hebt. We hebben alles gedaan natuurlijk, wie wil er nu niet gelukkig, gezond en oud worden. Bij een tempel speciaal voor familie stop ik geld in een grote bak en pak een paar stokjes wierook. Deze steek ik speciaal aan voor mijn moede en wens dat ze maar snel weer helemaal gezond mag worden. Je moet de stokjes met beide handen omsluiten en voor je houden terwijl je bid tot de god van de familie. Een bijzonder moment. Het is zo’n mooie tempel met trappen en geweldig uitzicht over de bergen, het dal en de zee. De sfeer die hier hangt is werkelijk geweldig, zo’n rust. We krijgen tijd genoeg om alles te kunnen bekijken. En dan verzamelen we weer bij de bus en eten onze lunch. We gaan verder de bergen in langs het strand en komen bij een andere tempel. Deze blijkt dicht te zijn, waarna we naar het strand gaan en daar heerlijk genieten van het zand en de zee. Je mag hier niet zwemmen vanwege haaien, maar lekker pootje baden kan wel natuurlijk. Er zijn wat Chinese scholieren die onwijs veel lol hebben met maffe spelletjes en elkaar met kleding en al de zee in gooien. Lachen… Dan willen we terug, maar zijn we Carl kwijt! Jeetje, we verspreiden ons om hem te zoeken en na een half uur vinden we hem. Hij was in slaap gevallen, dat geloof je toch niet! Maar ja, hij was ook niet helemaal lekker! De stakker! Om 15.00 uur zijn we terug in het LaoShan centrum en drinken een biertje. Straks weer QiGong 18 deel II en dan is het alweer tijd voor weer eten. Pffff…. wat een rotleven! In de avond om 20.00 uur zitten we met het personeel en worden er ervaringen uitgewisseld en krijgen ze een klein cadeautje en enveloppe van onze groep. Want dit is de laatste avond met zo weinig mensen. Morgen komt de 2e groep om ook de verjaardag van Lena op donderdag te kunnen vieren. Er wordt veel gelachen en geproost. met Campe!!!

Zondag 19 mei
Een lekkere volle trainingsdag weer vandaag en ook weer met een vroeg begin. Vandaag krijg ik ook voor de eerste keer les in een zwaardvorm met zwaard met schacht  dus met je twee handen! Wauw, moeilijk! Ook Raymond krijgt een stok en krijgt vanaf het begin de vorm geleerd van Qingbo met nog een paar anderen. Een paar keer kan hij het herhalen gelukkig, want het valt niet mee een eerste keer als je dit moet leren. Maar het gaat goed en hij vind het nog leuk ook en vermoeiend. Ja, daar moet je best aan wennen hoe je met een stok traint. Als ik met Qingbo even gezellig in gesprek ben komt er een grote groep Chinezen aan, het zijn allemaal jeugdmaatjes van Qingbo uit zijn schooltijd. Lachen… hij heeft ze 40 jaar niet gezien, dus je begrijpt de hectiek die ontstond. Geweldig! Ze blijven een paar uur en ook lunchen. En ja, als we hier lunchen dan lunchen we ook echt! En weer warm! Heerlijk. En… ja hoor, twee grote vaten bier worden er ook neer gezet waar grote kannen uit geschonken worden. Ja, daar zeg je dan geen nee tegen natuurlijk. Geweldig om te proberen te praten met Chinezen die geen woord Engels kunnen. Toch probeer ik het. Ik vraag dan even aan Lena wat proost betekent en zij zegt Campe! Ja, ik kende het woord inmiddels al, maar had heel even niet door dat je dan je glas in 1 keer moet opdrinken, een gebruik hier! Shit, de vrouw naast me drinkt haar volle glas dus in 1 keer op, nu ik nog! Ach… het is best lekker en iedereen heeft weer om me kunnen lachen! Op een gegeven moment sta ik ook ineens met twee Chinese vrouwen uit de groep de TaiJi-24 te doen! Zo lekker ongedwongen en we hebben lol! Lena moet er ook erg om lachen hoe we met elkaar omgaan. Na de lunch gaan we met vijf personen even lekker een wandeling maken in de buurt. Bij een standje kopen we ook van die geknoopte Chineze vissen en dergelijke. Bij de theorie krijgen we van Lena les in het zingen van een Chinees liedje, we komen niet meer bij. Na het avondeten wordt het grote scherm uit het plavond naar beneden gebracht en kijken we foto’s en films van ons optreden de dag ervoor. Altijd goed om naar jezelf te kijken om de foutjes eruit te kunnen halen. En dan is het alweer half tien en zit ik nu te tikken. Morgen weer vroeg op, trainen en een uit-doedag!

Zaterdag 18 mei
Om 06.00 uur staat het ontbijt al klaar en gaan we daarna met de bus op weg naar Qingdao. De locatie waar we zijn moeten is een grote zaal van een school blijkt. Zo’n 400 Chinezen zijn bij deze jaarlijkse dag aanwezig. Ze laten aan elkaar zien wat ze kunnen en leren zo ook van elkaar. Wij zijn natuurlijk de enige blanken hier en worden dan ook constant bekeken, zo grappig. Ze zijn ook heel vriendelijk! Na de opening mogen wij met z’n vieren de TaiJi-24 vorm doen samen met een Chinese groep. We worden voorgesteld en verdeeld tussen de groep. Oeps, ik sta in de voorste rij. Best lastig als je helemaal nog niet gezien hebt hoe hun die stijl doen en welke snelheid. We hebben gewoon lol en zullen vast niet alles hetzelfde hebben gedaan, maar wat was dit leuk zeg! Als we onze benen langzaam de lucht in schoppen krijgen we applaus, ik kom niet meer bij en geniet! Het programma is lang en we zien vele groepen van goed tot minder goed. Het is echt leuk om te zien! Er zijn er wel een paar die uitschieten en daar leren we ook van. Ook kinderen doen mee, onwijs. Ze zijn behoorlijk fanatiek en doen de snelle vorm. Later ga ik met een klein meisje op de foto, wat een schatje en ze deed het zo onwijs goed! De stokvorm van Manuel en zwaardvorm met Manuel en Georg wordt met waardering bekeken. Maar ja, Manuel is nu eenmaal ook heel goed! Je ziet aan de Chinezen dat ze dit waarderen. Mijn dans-qigong vinden ze ook mooi, de mensen praten en knikken zie ik zo tussendoor. We krijgen allemaal na afloop veel complimenten en vooral met Manuel willen ze op de foto. Maar ik wordt er ook bij getrokken en de duimen gaan maar omhoog. We een geel t-shirt met een Chinese tekst op de achterkant van dit tournement. Grappig! Hierna gaan we nog naar een winkelcentrum in de buurt, maar dat vinden Raymond en ik niet zo interessant en we zitten al snel bij Starbucks met koffie en cake. En zo is het 15.00 uur als we weer terug zijn in het LaoShan centrum. Manuel en ik wisselen gelijk even foto’s en films uit. En dan is het alweer tijd om samen te komen, het is 17.00 uur. We praten wat na met Qingbo over de uitvoeringen die we vandaag hebben gezien en wat ons is opgevallen. Wat vooral ook opviel is dat de oudere mensen nog net zo gemakkelijk diep gingen en hoog met hun benen konden schoppen. Dat zie je nog maar weinig ouderen bij ons doen! We gaan weer aan tafel en het eten is wederom verrukkelijk. Vanavond is er hier een besloten feest van een Chinese vrouw die 36 is geworden, er hangen hele grote foto’s van haar. Dat zal wel enig geluid geven denk ik. Wij gaan lekker naar onze kamer, even bijkomen van een enerverende dag. Ook fijn dat ik net hoorde dat mijn moeder naar een andere afdeling in het ziekenhuis is, goed bericht.

Vrijdag 17 mei
Na de gebruikelijke training drink ik met Manuel koffie en we filosoferen even lekker over alles wat er hier zoal gebeurd. Ik stuur Raymond een sms ‘Welkom in China’, want hij zal zo straks wel landen op Shanghai. Tijdens het ontbijt krijg ik een sms terug dat hij in China is en over anderhalf uur verder vliegt naar Qingdao. Kan niet wachten! We krijgen van Lena nog even uitleg over het programma van morgen. Daarna ga ik me even lekker omkleden, we gaan omstreeks 10.30 uur met de BMW naar beneden (Qingdao). Maar eerst om 10.00 uur nog theorie. Mijn chauffeur komt iets later, het is een Chinees die totaal geen Engels spreekt. Dat wordt lachen… Als we onderweg zijn neemt hij een andere afslag dan die mij inmiddels bekend is en rijdt langs bergen een kant op die ik helemaal niet ken. Ik heb zoiets van, hij weet toch wel dat we naar het vliegveld moeten? Hoe leg ik dit uit. Met handgebaren kom ik er uiteindelijk uit, lachen… Hij moet een omweg nemen blijkt door een wegafzetting, bijna rijden we dan nog een hond dood. Als we aankomen blijkt de vlucht een uur vertraging te hebben. Jeetje, een uur langer rondlopen met deze man die echter wel onwijs aardig is. Maar die taalbarrière hè? hihi… we hebben toch lol met elkaar, we proberen toch het een en ander te weten te komen van elkaar. Hij denkt dat ik 40 ben! De slijmbal… hahahahaha… Als Raymond er is rijden we terug en dan is er weer een blokkade, een elektrische kabel wordt gerepareerd en daardoor is er gelijk een opstopping! Hij belt Xiaofei en die ons verteld dat het nog maar 500 meter (wat ik gelijk niet echt geloof) lopen is van het LaoShan centrum. De koffer komt dan later wel. We besluiten om te gaan lopen, maar het blijkt dus toch verder te zijn! Dan komt de auto achter ons tot stilstand en we rijden weer verder met hem… whhhaaaahhhh…. maar lekker gelopen! Het eten staat alweer klaar en na het eten krijgen we een meditatie workshop waarna we alle vormen voor morgen nog even doornemen. En dan is het alweer tijd om te eten en wederom lekker. Er komen weer 3 grote tafels vol met Chinezen eten vanavond. Ohoh… dat wordt weer een dolle boel. Twee Chinezen komen naar onze tafel met een grote kan bier als welkom in China! Onze glazen worden vol gegoten en de kan blijft staan voor een 2e ronde. Heeeeeeeee, we proosten! De twee mannen lopen dan weer terug. Xiaofei komt naar onze tafel en zegt dat het een gebruik is in China dat als je zoiets krijgt je met wederom volle glazen uit hun kan naar hun tafel toeloopt om daar te proosten en te bedanken. Wat een geluk dat hij ons dit verteld, want als we naar de tafel lopen met onze glazen gaan die Chinezen helemaal uit hun dak! Ze vinden het helemaal geweldig dat we hun gebruik overnemen en we proosten op luide wijze. Lachen… Qingbo zegt dan tegen Manuel dat hij een stukje zwaardvorm moet laten zien en daarna laat hij zelf ook een stukje zwaard zien. Het is even doodstil waarna een luid gejuich. Jaja… dit zien ze toch niet elke dag, een blanke met zijn meester die zoiets laten zien. Morgenavond en zondag schijnen er ook Chinezen te komen. Jeetje, wordt een bont weekend dan. Vanavond maar even iets vroeger naar bed, want ja… Raymond heeft vannacht slecht geslapen in het vliegtuig en ik moet morgen presteren tegenover ik weet niet hoeveel Chinezen in Qingdao. Even lekker dromen nu dan maar dan. Trusten…

Donderdag 16 mei
De zwelling in mijn voet en been door o.a. de vochtige warmte is gelukkig verdwenen. Nu het gevoel van spanning nog, vandaag gewoon lekker rustig masseren. We hebben weer een vroege trainingsochtend en als iedereen de Qigong 18 aan het doen is trek ik me terug op de brug om even lekker 3 keer de dans-qigong te oefenen. Het gaat lekker. We ontbijten en dan geeft Lena een wijziging door voor het dagprogramma. Omdat het morgen waarschijnlijk gaat regenen willen ze vandaag een bergwandeling maken. Jaaaaaa, dit wilde ik net gaan doen met Manuel. Komt dat even goed uit. We verzamelen om 09.30 uur en gaan gezamenlijk op pad. We lopen door de tuin en komen op een pad terecht langs een bergwand waar al kraampjes staan met allerlei snuisterijen. Na een adembenemende wandeling van zo’n 20 minuten langs de bergwand en over loopbruggen komen we bij de ingang van het natuurpark terecht. Lena betaald voor ons de niet al te dure entree en leggen uit bij een bord hoe het park te bezichtigen is. Iedereen mag nu zijn eigen gang gaan en tempo bepalen. Manuel en ik blijven weer bij elkaar en samen met Esther en Monica lopen we een tijdje op, die we echter ook dan weer kwijtraken. Jeetje, wat een mooie natuur is het hier! Heel veel keien en onwijs mooie bergen en bomen. Het is ook allemaal nog zo fris groen ook. Het is echt soms adembenemend hoe mooi het hier is, hier is de video van Qingbo en Lena ook opgenomen. Het is echter wel veel omhoog lopen nog en de benen worden dus behoorlijk op de proef gesteld. Als Manuel en ik langs een klein theeplaatsje langs het pad lopen besluiten we om hier thee te drinken. Manuel besteld het in het Chinees, goed hoor. De mevrouw is uitermate vriendelijk en we krijgen een grote kan met heet water, een theepotje met verse thee en twee kleine kopjes wat op een leuke plek langs de bergwand wordt neergezet. Hier genieten we op ons gemak van de groene thee. We kunnen er weer tegen! Het is een hele klim naar de top van de berg en soms zelfs klauteren, maar we halen het uiteindelijk! Wauw… wat was het onderweg mooi, zo puur! Grote en kleine rotsblokken, onwijs veel mooie bomen waarvan er sommige zelfs nog in bloei zijn, watervallen en ook Chinezen. Ook hier komen we geen blanken tegen behalve ons kleine groepje. We merken hoe hoger we komen hoe rustiger het wordt met de Chinezen en genieten ook van deze stilte. Na de top gaan we verder door en dan naar beneden. We komen bij een heel klein klooster aan waar we 1 monnik tegenkomen. We zijn getuigen van een ritueel met een beker die de persoon moet schudden waarna er iets uitvalt waar de monnik dan een papiertje bij heeft waar iets op staat wat betrekking heeft op de vraag die is gesteld. Het naar beneden lopen gaat ons iets gemakkelijker af, al moet je wel oppassen dat je niet uitglijd. En… jeetje, mijn knieën ga ik nu ook wel voelen, ondanks het vele trainen. We komen uiteindelijk om 15.20 uur weer aan bij het LaoShan Centrum. Zo, we zijn toch wel heel moe nu. Ik hoor van Lena dat de kruiden er al zijn van dokter Wang (van de polsdiagnose). Ik moet het, in het Chinees, ingevulde formulier van dokter Wang meenemen zegt ze, dan legt ze uit hoe ik het moet gebruiken. Het zijn pilletjes en kruiden voor voetenbaden. Het ruikt heel lekker vind ik. Dan moeten we nog even na de theorie trainen van Lena voor ons optreden aanstaande zaterdag. Op het veld bij het huis nemen we alle vormen we die we daar gaan uitvoeren door, zo ook mijn dans-qigong. Sommigen komen later na me toe om te zeggen dat ze het zo mooi vonden, soms met tranen geroerd. Ik vind dat toch steeds weer bijzonder, dat dit mensen zo raakt! Tof! Dan gaan we dit keer vroeger eten, omdat we eigenlijk het middageten hebben overgeslagen buiten 2 appels en water. Na het eten legt Lena me de kruiden uit en drinken we met een klein clubje nog na met Qingbo. Het is wederom gezellig. Raymond heeft al een paar keer een whats up gestuurd en zit nu in het vliegtuig vanaf Frankfurt. Hij komt ook nog even een dikke week hier genieten. Jeetje, een lange reis heeft hij voor de boeg. Morgen tegen de middag komt hij dan aan in Qingdao. Ik ga met de auto mee om hem op te halen. Maar eerst nog een nachtje slapen!

Woensdag 15 mei
Het ochtendritme kennen jullie inmiddels wel, zo ook deze ochtend en met die mevrouw van gisteravond is het vanmorgen ook goed zien en horen we. Gelukkig maar… Wat anders is deze ochtend? Ik heb ik een afspraak met een dokter die een diagnose stelt door pols controle. Ik heb het hele tafereel mogen filmen van de dokter en Lena. Het is een vrouwelijke arts, een hele prettige en rustige persoonlijkheid merk ik gelijk. Ze voelt aan beide polsen, op sommige plekken drukt ze dieper en op andere plekken is het heel subtiel. Op deze manier kan ze voelen waar de energie (Qi) in mijn lijf teveel of te weinig is. Dan geeft ze aan Lena door wat ze voelt. Bij mij is de Yang hart-Qi en Yang nieren-Qi te laag en mag dus omhoog. Ze schrijft een heel rapport, in het Chinees uiteraard, terwijl ze verteld en Lena vertaald alles. Ze vraagt of ik van bepaalde dingen last heb wat ook klopt, zoals altijd koude voeten. Ze geeft diverse tips en schrijft wat kruiden op om te drinken, maar ook voor een voetenbad. Ik zou ook eigenlijk alleen warm moeten eten zegt ze, nou dat doen we hier en ik voel me er inderdaad heel goed bij. Ik krijg het rapport mee en Lena gaat voor mij de kruiden bestellen zegt ze. Wederom een mooie ervaring erbij. Ik stuur mijn moeder nog een berichtje en krijg een bericht terug. Het valt niet mee denk ik, maar het gaat de goede kant op. Hopelijk blijft dit ook zo lieve ma. De dag verloopt verder weer zoals voorgaande trainingsdagen. Het is vandaag alleen wel iets frisser, er staat meer wind. Maar dat is ik juist heerlijk, want gisteren was het echt te warm. Ik heb opgezette voeten van dat vochtige warme weer. De middag doe ik rustig aan, lekker wat rommelen. Om 15.00 uur krijgen we theorie en praktijk van Qingbo met TuinAnMo (massagetechnieken). Heerlijk… We trainen daarna weer de waaier- en stokvorm. Haike biedt dan aan om mijn benen te masseren, een drainage techniek om het vocht weg te krijgen. Ze is een uur bezig, jeetje wat is dat fijn. Ik merk gelijk dat de druk is verminderd. Vannacht nog even met de benen omhoog slapen en dan moet het, met de nu ook betere temperatuur, goed komen. Vanavond bij het avondeten lag er op de stoel van Manuel een grote Jackfruit. Die hadden we in de stad gezien en hier gevraagd of ze die ook hadden. Ze hebben er nu dus 1 gekocht, niet normaal… hij weegt wel zo’n 10 kilo. Na het avondeten wordt de vrucht geslacht! De kok snijdt met een groot mes de vrucht in de lengte en breedte. Dan trekken ze met z’n 2’en de schil naar buiten. Jeetje, hier heb je echt spierballen voor nodig. Het is een heel circus waar we allemaal van genieten en zeker als de vrucht uiteindelijk open is en het vruchtvlees eruit gehaald kan worden. Het smaakt naar ananas met banaan. Lekker! Zojuist heb ik Raymond weer met Skype gesproken en gezien dus. Het is vandaag onze dag, 1 jaar getrouwd! Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook lastig vindt om zo ver te zijn zonder mijn lievie… en dan mijn moeder nog in het ziekenhuis. Wat dat betreft had ik even een off-day vandaag. Loslaten is niet altijd gemakkelijk. En dan is het alweer bijna tijd om te gaan slapen… wat gaan de dagen toch snel. Maar we genieten met volle teugen!

Dinsdag 14 mei
En toch sta ik al vroeg op, ondanks dat het laat is geworden. Ik ben zelfs voor de wekker wakker. Knap hè  Manuel en Georg zijn er ook al.. Wat een bikkels zijn we toch…! Ik ga even lekker stretchen en doe zelf de TaiJi 24 heel rustig als opwarming. Dan komt Qingbo… ik fluister Manuel in dat het zijn verjaardag is met een sssssttttt…. en pak een klein cadeautje uit mijn tas die ik in Nederland gekocht heb; geinige onderzetters met Nederlandse tekeningen zoals een molen. Als ik hem dit geef zing ik zelf “Lang zal hij leven…” Manuel en Georg kennen de tekst natuurlijk niet… ze kijken erbij en lachen er naar… We feliciteren Qingbo. Hij gaat helemaal glimmen en geeft me een dikke huck. We gaan trainen!!! Lekker… het train- eetritueel begint weer… Na de pauze is er die ochtend geen trainen, maar wordt er uitleg gegeven door de koks van de keuken over het kneden van deeg en dergelijk. Een vast en traditioneel ritueel. En daarna gaan we luisteren naar een een of andere vrouwelijke professor die uitgenodigd is om ons te vertellen over voeding met onder andere de 5 elementen en wanneer wat goed voor je is. Zij spreekt alleen Chinees, dus Qingbo vertaald het voor ons en schrijft en tekent het op het bord. Interessant, maar ook vermoeiend om dit alles te volgen en te begrijpen in het Duits en dan vanuit het Chinees. Zelfs de Duitsers hebben er moeite mee. En dan is het weer buiten trainen, eten, rusten, trainen, douchen en eten.Het is vandaag uitzonderlijk warm zelfs! Schaduw zoeken dus… We trainen nu ook op muziek met de mensen waar we de uitvoering mee moeten doen zaterdag. Je merkt dat dit toch heel serieus genomen wordt, er doen dan heel veel Chinezen aan mee hoorde ik en er komen ook heel veel Chinezen. Ik durf het getal wat ze noemen nog niet te zeggen. Eerst zien, maar ik schrik er wel van! We moeten zelfs rekening houden met journalisten. Jeetje… straks moet ik onder andere die dans-qigong daar doen en in mijn eentje! Wordt toch wel een beetje nerveus nu. Maar aan de andere kant denk ik, we gaan er gewoon heerlijk van genieten met z’n allen!!! In de avond eten we en krijgen de drank van Qingbo voor zijn verjaardag. Nou, daar zijn ze nooit gierig mee, ze blijven schenken…! Xiaofei heeft gehoord van de avond ervoor en roept mij als de beamer alweer is opgestart. Hij heeft voor mij westerse Engelstalige muziek voor de karaoke en vind dat ik mag beginnen. Oh jeee… het wordt een nummer wat ik echt TOTAAL niet ken, maar zing het maar naar goed geweten. Wauw… ze vinden het nog goed ook… hahahahahahaha, wat kan jij goed zingen wordt er gezegd! Huuuuuhhhhh… ik? En ik heb nog wel een schorre stem nu van de verkoudheid. Moet niet gekker worden! Qingbo en Lena dansen samen ook heel lief! Leuk om te zien, ik film natuurlijk dit lieflijke tafereel. Het is weer heel gezellig en we zingen en dansen wat af… en dan ineens wordt dit verstoord door een oudere vrouw die niet lekker wordt. Schijnbaar is ze te ver gegaan en is ze in een shocktoestand terecht gekomen vanuit een eerdere ervaring hoor ik van Qingbo, waardoor ze in elkaar zakte. Wat een ‘familie’ hebben we dan hier… Iedereen zorgt gelijk voor alles wat nodig is en houdt ook gepaste afstand. Ze wordt onwijs goed verzorgd en je merkt ook dat het personeel heel betrokken en bezorgd is. Ze rennen en vliegen om alles te halen wat nodig is, zoals warme dekens. Inmiddels zit ze alweer als ik vertrek. Ik wil geen pottenkijker spelen en er zijn al genoeg mensen die kunnen helpen. Ik neem nu zelf ook even mijn rust, want ook ik heb dit nodig. Lekker even terugtrekken op mijn kamer. Heerlijk… Slaap lekker… We maken wat mee allemaal zo…

Maandag 13 mei
Ook vanmorgen weer vroeg trainen. Lena komt later met een zakje bloemen voor me om in de thee te doen. Dit is speciaal voor de luchtwegen zegt ze, de hele dag drinken. Na het trainen ga ik even lekker liggen, rust en veel kloppen en olie smeren. Hierna is er lunch. Ik ben iets te laat en op mijn weg naar de zaal komt Haike me tegemoet. Ze maakte zich zorgen en kwam naar me kijken. Het ontbijt is wederom weer tof, 3x per dag warm! Na het ontbijt nog even pauze en dan krijgen we van Qingbo zijn schoonzus een workshop bloemen schilderen. Ze leert ons verschillende handtechnieken die bijvoorbeeld ook belangrijk zijn voor kalligrafie  Jeetje, dit valt toch echt niet mee. Lena vertaalt alles wat ze zegt, maar zelfs als ze even alleen Chinees tegen je spreekt dan nog kan je begrijpen wat ze bedoelt. Bijzonder is dat toch… Het schilderen is net als TaiJi en QiGong… de kern moet donker zijn en het uitwaaieren naar lichter… net als het groter maken en uitdijen met de vormen. Boeiend… Ook hoe je staat is belangrijk en hoe je de penseel in je hand houdt. We doen allemaal zo ons best. Zonder haar was het ons nooit gelukt om uiteindelijk als eindresultaat toch nog bloemen op ons rijstpapier te krijgen. Wauw… dit had ik nooit verwacht toen ik eraan begon. Het eindresultaat mag er toch best zijn voor de eerste keer. Kijk zelf maar bij het tabblad foto’s. Lena en de schoonzus zetten een stempel van LaoShan, de datum in het Chinees en het woord bloemen erop. Net echt een Chinees schilderij nu… hihi… Lena zet dan ook nog mijn naam Jolanda in het Chinees bij mijn eigen geschreven naam. TOF! Zo… het is weer tijd voor de lunch, jaja… weer eten, het is inmiddels weer 12 uur. Dit doen we weer buiten in de tuin en daarna is het even tukkie doen. En ja, dan is het alweer tijd om extra te trainen. Manuel loopt net langs mijn terras waar ik dit schrijf en ik zeg dat ik er zo aan kom. We oefenen weer even lekker en krijgen weer theorie met Chinees leren en gaan dan weer trainen… en dan is het alweer tijd voor het avondeten. Dit keer komt er ook een grote groep van een bedrijf hier eten. Twee grote ronde tafels vol Chinezen, gezellig luid. Een gedeelte van onze groep gaat na het eten weg, maar onze tafel blijft zitten. En dan gebeurd het! Een groot scherm gaat naar beneden en de beamer wordt aangezet. Ja, nee toch… jazeker… ze gaan karaoke zingen. Whhhhhaaaaahhhhh… Chinezen die vals zingen, het is niet om aan te horen bij sommigen, maar daarom juist zooooo leuk! We genieten van het kijken. Maar ja, lang duurt dat niet, want dan gaan er ineens een paar lichten uit en gaat het discolicht met een grote bol in het midden aan en zijn we geen toeschouwer meer, maar gaan dansen. Eerst met Haike doe ik een poging om Qingbo ook zover te krijgen wat uiteindelijk lukt en hij danst de voetjes van de vloer. Dan dans ik met Esther op heerlijke discomuziek. Ja… en dan is het hek van de dam, want die Chinezen hebben in de gaten hoe wij dansen en vooral mij in het vizier gekregen. Ik wordt gelijk door een meisje meegetrokken naar het midden van de dansvloer. Ze gaat helemaal uit haar dak en de verdere avond hangt ze bij me en soms om me nek! Ze bedankt me voor het dansen, geeft me zelfs een zoen… iets teveel bier op ook… hahahahahaha… we moeten zo onwijs hard lachen allemaal. Daarna is het weer karaoken, maar dan komt er weer een discostuk. Ik probeer Manuel zo gek te krijgen. En ja hoor, het lukt! Hij gaat met een Chinees meisje staan dansen, op een karateachtige manier. Het meisje vind het geweldig maar weet ook niet helemaal goed hoe zij erbij moet bewegen. Ik wordt ook weer op de dansvloer getrokken en op een gegeven moment sta ik met Manuel midden op de vloer allerlei TaiJi schijnnbewegingen in combinatie met dans te doen. We hebben zo’n lol en de Chinezen gaan wederom uit hun dak. Ook Qingbo en zijn broer zijn er nog en genieten enorm mee. We hebben allemaal pijn in onze kaken van het lachen. Dat noemen ze ook uitdijen… hihi… Wat een onwijs leuke ervaring was dit zeg. Genoten… We gaan net voor 12 uur naar de kamer terug. Jeetje, dat wordt een kort nachtje als we om 5 uur toch weer willen opstaan.

Zondag 12 mei
We staan weer vroeg op voor het inmiddels bekende trainingsritueel, privé les van Qingbo. Hij is zelf wat later omdat er late gasten waren aangekomen, maar wij warmen ons al even flink op met rek en strekoefeningen en TaiJi24 en 48. Lekker hoor… Als we de trainingen weer hebben gedaan gaan we gelijk ontbijten en hebben we nog even tijd voor douchen en omkleden. Want we gaan vandaag naar de stad Qingdao en beginnen eerst bij een klooster. Met een klein busje en 12 personen met een meegekregen lunchpakketje gaan we op weg. Het klooster is tof, we zien heel veel Chinezen die komen bidden tot allerlei goden die in verschillende tempels staan. Er wordt hier wat wierook gebrand zeg, niet normaal… We zijn ook echt de enige blanken hier en worden dan ook regelmatig vreemd aangekeken. Jaja… hier zien ze dus niet veel blanke toeristen. We worden zelfs door de Chinezen hier gefotografeerd, moet niet gekker worden. We zien ook monniken die daar leven en krijgen een beetje uitleg van Xiaofei hoe het geloof hier leeft. We hebben zelf ruim de tijd om alles in ons te nemen en vooral dus te kijken hoe die rituelen gaan. Ik heb al aardig wat tempels gezien, maar het blijft toch bijzonder. Dan gaan we met het busje naar het huis waar Qingbo zijn moeder heeft gewoond tot 3 jaar geleden toen ze is overleden. Nu woont zijn broer er in. We krijgen lekker thee van zijn broer en schoonzus en krijgen een rondleiding door het huis. Jeetje, hoe leven ze hier toch… heeeeeel anders dan wij. Xiaofei laat ook de boom zien waar zijn vader Qingbo als kleine jongen al met zijn been tegenaan stond om te stretchen. Iets wat hij nog elke dag doet. Dan wordt de groep gesplitst, een paar gaan naar een bierbrouwerij en een paar willen rondlopen in de stad. Manuel en ik gaan rondlopen in het oude gedeelte. Geweldig… we hebben plezier en ook hier weer veel Chinezen die naar ons kijken. We voelen ons een beroemdheid af en toe… hihi… We gaan hele kleine winkeltjes in en kijken rond, de verkopers gaan chinees tegen ons praten, maar ja… verder dan gedag en bedankt komen we niet echt. Het is super leuk en we zien veel. Zo komen we ook op het strand waar het wemelt van de Chinezen die op zoek zijn naar zeediertjes en gewoon voor de lol gaan zitten. Niet zoals bij ons met een handdoek half naakt, maar gewoon met kleren aan en soms een paraplu voor de zon. Daarna lopen we weer naar het huis van oma en gaan na de thee weer op weg naar een ander gedeelte van de stad. Hier lopen we met z’n allen langs het sanatorium waar Lena gewerkt heeft in haar jonge jaren en langs het strand met onwijs veel getrouwde stelletjes waar foto’s en films van gemaakt worden. Niet normaal gewoon, eigenlijk best een beetje belachelijk… zou ik al lang niet willen dan… maar ja, ik ben al geweldig getrouwd… hahahaha… Alleen al de terugweg naar de bergen is een belevenis… hoe ze hier rijden! Als we aankomen in LaoShan nemen we eerst even een biertje buiten en gaan daarna weer overheerlijk eten. Xiaofei heeft het geweldig gedaan, hij heeft ons echt vermaakt en we hebben allemaal plezier gehad. Ik probeerde nog in de bus het nummer te laten zingen ‘potje met vet’, maar dat is toch te lastig voor die Duitsers… whhhhaaahhhh…

Zaterdag 11 mei
Het heeft toegeslagen. Vannacht werd ik om 3 uur wakker met een vreselijke hoestbui, veel geroggel uit mijn borst! Getver, ik had het ook ijskoud! Toch ben ik vroeg opgestaan, kijken hoe het gaat. Blijven bewegen…! Rustig aan doe ik zwaard, de QiGong 8 brokaten en QiGong18 deel I mee. Ik neem me voor om mijn eigen tempo aan te houden en heerlijk met de natuur te bewegen. Daarna gaan we weer ontbijten en zegt Lena dat er hierna uitleg wordt gegeven over het eten in de keuken. Ik besluit om niet te gaan, ik ga lekker even plat! Is beter voor me. Al dat Duits is ook best vermoeiend om te volgen. Heerlijk even op mijn bed liggen, ik knap er van op. Om 10.30 uur trainen we op het grasveld beneden weer met ons kleine clubje. We drinken daar wat thee wat weer heel netjes wordt gebracht door een van de jongens van het centrum. Wat is dat toch goed geregeld hier, wauw… Je merkt ook dat die Chinesen hier nog echt met respect werken. Je voelt je hier echt een gast, alles willen ze voor je doen en niets is teveel. Dan krijgen we nog theorie van Qingbo, de fylosofie van ademhalen. En daarna weer lekker trainen met waaier, stok en zwaard. Het laatste uurtje met Lena, QiGong-18 deel II, sla ik even over. Qingbo zei dat ik moest gaan douchen en mezelf mooi maken. Dan voel ik me weer beter… hihi… Hij heeft gelijk, het douchen doet me goed. Mijn buurman George (van Haike) zie ik achter zijn computer zitten als ik voorbij loop. Hij zoekt de muziek van QiGong 18 deel I voor Esther. Maar ik weet het ook niet. We lopen samen naar de eetzaal en ja hoor, het is weer verrukkeling. Na het eten gaat George een geleende gitaar halen, maar moet hem eerst nog stemmen. Hij zingt wat, maar acht… het is niet zoals met Hein uit Barendrecht gelijk een feestje… jammer… hij doet zijn best. Maar iedereen is moe! Ik ga dan lekker naar mijn kamer toe en bel met Skype naar Raymond. Wat is dat toch geweldig, elkaar zien zo. Zo, het is nu 21.20 uur. Ik ga zo mijn bed in… Morgen een uitdagje…

Vrijdag 10 mei
Jeetje, voor de wekker ben ik weer wakker. Maar… ik heb beter geslapen dan de vorige dagen. Om 05.30 ga ik eerst even thee halen in de hal en loop naar het veldje. Daar staan Qingbo, Georg en Manuel al. Ze gaan lachen als ze me zien. Wahnzin zegt Qingbo. Die Hollandsche Frau ist da auch! Dan kunnen we zwaard met z’n allen trainen. Tof! We krijgen eerst oefeningen om de benen goed te strekken. Dan gaan we zwaard oefenen. We doen hem uitgebreid en een paar keer. Lekker, dan kan ik het nog leren ook. De vorm is gelukkig niet AL te lang. Heerlijk is hij. Dan komt Heike er aan en gaan we ook de stok trainen. Wauw… ook dat is weer lekker. Wat leren we veel. De zon komt al op door de bomen, dat merk je gelijk. Na twee keer stok komt Lena er al aan. Oh… de groepsles gaat zo beginnen. Qingbo zegt zachtjes… doe hem nog maar een keer en laat zien wat jullie kunnen. Hij blijft kijken. De rakker! Als de groep er is beginnen we met de 8 brokaten. Ik maak nu eerst even een paar foto’s en film. Het is zulk mooi licht nu. top! Qingo staat op de brug te trainen in zijn eentje en op een heeeele langzame manier. We doen ook de QiGong 18 deel I. Lekker… en dan… ja gaan we weer eten! En, weer lekker warm en veel groente. Hierna even lekker pauze en dan is het alweer tijd om te trainen. Dat doen we dit keer boven bij het huis onder de bomen, waar de schaduw is. Met Heike, Manuel, de schoonzus van Qingbo en Qingbo zelf. We doen de TaiJi24 , 48 en waaier. Er kijken wat mensen, we hebben fans. Daarna is het lunch in de tuin en relaxen we een beetje. We trainen dan beneden op de brug in de schaduw (want het is warm), met Manuel en Georg de waaiervorm 3 keer. We trainen veel verschillende vormen. Het laatste uur doe ik niet mee. Ik ga heel verstandig naar mijn kamer en even een drie kwartier liggen. Voor de zekerheid zet ik de wekker maar, want om 18.00 uur gaan we eten. Weer eten? En hoe weer… jeetje, je eet je vingers erbij op! Een aparte kleine kreeft ook, lastig pellen. We hebben weer snaps… jaja… en bier! Bah, vervelend allemaal. Ik ga om 20.20 uur naar boven en tik nu nog even dit verhaal. Lekker zo douchen en m’n bedje in. Morgen weer om 5 uur op!…

Donderdag 9 mei
Mijn grote liefde en echtgenoot Raymond is jarig vandaag… en ik ben er niet! Sorry Raymond, van harte gefeliciteerd. Shit… ik mis je… Ondanks dat het leuk is hier. Ik probeer hem vergeefs een paar keer te bellen en uiteindelijk lukt het dan! Ik loop even uit de theorieles, want ja, mijn lover is jarig vandaag! Vanmorgen weer het ritueel QiGong na een kop thee en daarna ontbijten. lekker… Daarna geeft Qingbo ons (4) heel uitgebreid de verfijning van TaiJi24 en TaiJi48. En dan op de vechtmanier, waar de bewegingen vandaan komen en hoe je houding daarbij moet zijn als je echt een tegenstander voor je hebt. Heel leerzaam. Nou lieve mensen van de TaiJi thuis, maak jullie borst maar nat als ik weer terug ben…. Hierna doen we nog stok en Damo Zwaard. Jeetje, mijn lijf… ik voel weer alles. Dan maar een behandeling… hihi… arm lichaam. Dat kunnen die artsen hier wel, je lijf masseren. Er zijn 2 artsen, ze zijn blind. Ik heb de vrouwelijke. Ze weet precies de punten te vinden en blijft daar ook lekker hangen… Zo… ik kan er weer tegen! Dan ga ik weer rustig naar de groep toe, wat zullen we nu weer gaan doen… Qingbo geeft theorie als ik aankom, de fylosofie van TaiJi en QiGong. Xiaofei vraagt me of ik zondag ook mee wil op een trip. Ja, dat wil ik wel en schrijf me in. Wederom gaan we met een klein clubje trainen met Qingbo. Jeetje, bijna privéles zo… Geweldig, hij leert ons en corrigeert ons en is zelfs streng soms. hihi… Ook de gezamenlijke les is weer heerlijk met Lena en het avondeten… ja, wat moet ik daarvan nog zeggen. Ze blijven schalen neerzetten en het is zoooooo lekker! Gezond en volgens de tradities van Lena met ook de 5 elementen. We krijgen later in de week nog uitleg hoe het een en ander gemaakt wordt zegt Lena. Ik ga dit keer niet laat naar bed, om 21.15 uur. Manuel wil morgen om 05.30 trainen en vraagt of ik mee ga. Jeetje…

Woensdag 8 mei
Ik heb niet zo goed geslapen, ben veel wakker geweest. Om kwart voor zeven kunnen we eerst thee drinken waarna we om 7 uur gaan trainen met Lena. Onwijs gaaf! Ik heb lekker veel getraind en geoefend met vooral ook Manuel en Georg, met zwaard en stok. Elke ochtend doen we in ieder geval allemaal met elkaar de QiGong-18 vorm en 8 brokaten. Qingbo en Xiaofei met familie zijn vanmiddag aangekomen. Qingbo ging gelijk met ons een zwaardvorm, Dao zwaard, trainen. Nog nooit gedaan, een oude traditionele Chinese vechtvorm met zwaard. Zo anders dan de andere zwaard vorm die ik ken. Tof! Dit is een hele andere dimensie, heftig. En Qingbo en Lena zeiden gelijk dat ik goed moest trainen om dan met de demonstratie volgende week zaterdag mee te kunnen doen met deze vorm. Jeetje, en ik ben al zo zenuwachtig voor mijn eigen dans-qigong… Neeeeeee… dat doe ik niet riep ik! Manuel kwam niet meer bij, jaaaaa zei hij… je moet meedoen…! Nou, we zien het wel… ik ben hier om lekker te trainen en wat dit volgende week gaat worden met die demonstratie? Ik weet het nog niet… het schijnt in de grote stad Qingdao te zijn waar verschillende groepen voor veel mensen hun TaiJi gaan laten zien. We hebben vanmiddag ook al wat Chinese woorden geleerd. Grappig… ik kan nu tellen tot 10 en gedag zeggen. De avond was ook heel gezellig. En jeetje… wat een geweldig lekker eten hebben ze hier zeg. Niet normaal gewoon! We hebben nog lang nagepraat aan tafel en weer veel gelachen. En ook gedronken… hihi… Mijn lach is al snel bekend hier… Mijn moeder en Raymond heb ik ook nog gesproken in Nederland via Skype. Dat is echt leuk. Ben ik toch nog een beetje bij hen en zij bij mij. Het is wel kijken hoe we dit afspreken, er zit toch 6 uur tijdsverschil tussen ook. Maar gelukkig doet wifi het goed hier.

Dinsdag 7 mei 2013
Qingdao is een grote stad. Familie van Lena en Qingbo wachten ons op met een busje en een grote autobus waar alle koffers in gaan. We kunnen gemakkelijk met z’n 14’en in het busje. We zien onderweg heel veel nieuwbouw. Bizar, ze worden uit de grond gestampt lijkt wel. We horen dat er na een hek in de bergen geen toeristen zo maar mogen rijden met hun eigen auto, maar vanaf daar met speciale bussen verder het natuurgebied in kunnen. Wij mogen door omdat de bewoners wel mogen doorrijden. Dit is ook vanwege de smalle wegen in de bergen en dat dit te gevaarlijk kan worden met opstoppingen. Als we aankomen staat er gelijk eten voor ons klaar. De koffers worden voor ons uit de auto gezet. Na het eten worden de kamers verdeeld en onze koffers daar neergezet. Ik heb een eenvoudige maar grote kamer met een 2 persoonsbed en een terras met uitzicht op de bergen. Top! Het is mooi weer. We komen bij elkaar en krijgen uitleg over het centrum en een rondleiding van Lena. We lopen door de tuin, gaan in de keuken kijken en lopen het huis door. We moeten wakker blijven zegt Lena. Is beter voor de jadlag. Moeten we dan toch nog een feestje maken vragen we ons af? Ach… het wordt toch nog heel gezellig en we blijven wakker. Zelfs na het heerlijke eten met bier drinken we ook nog een Chinese snaps. En dan gaan we rustig aan naar bed, proberen te slapen. Zal niet gemakkelijk zijn ondanks dat we moe zijn.

Maandag 6 mei 2013
Een paar keer deze nacht wordt ik wakker. Volgens mij spookt er van alles door mijn hoofd. De wekker is om 8 uur gezet, lekker uitslapen. We ontbijten in het hotel. We pakken onze spullen en Raymond brengt zijn koffer na het uitchecken naar de auto. We gaan met mijn grote koffer eerst nog even koffie drinken bij Starbucks, kan ik nog even Facebook en mijn mail checken. Dan gaan we naar de gate. Met de bus dit keer. Als we er bijna zijn krijg ik al een sms van Manuel dat hij er is. We zien hem al van ver staan. Hij is de eerste, het is net iets over 10 uur. We wachten nog even of er meer komen zoals Haike en Michael, maar die laten op zich wachten en het wordt drukker… dus gaan we maar alvast inchecken. Zo onze koffer is weg. We gaan lekker naar Mac Donald en nemen een burger, patat en cola. Oeps… alvast een ondergrond voor de darmen. lekker. We gaan dan naar de gate en door de douane. In de winkel, waar Manuel een luchtje en chocolade koopt komen we Lena tegen en vliegen elkaar in de armen. Leuk elkaar weer te zien en we lopen gezamenlijk naar de incheckbalie. Daar wachten we op de rest en ik bel Raymond nog even. Hij zit natuurlijk nog in de auto, een rit van 4,5 uur. En nu… zitten we in het vliegtuig. Ik heb al een film gezien, spelletjes gedaan, geprobeerd te slapen en muziek geluisterd. En nu even tikken. Tien uur vliegen valt niet mee… we zijn al over de helft… ppffff…
Overstappen gaat lekker… hihi… Lena weet het ook niet precies waar we heen moeten… een beetje zooitje… maar met vragen komen we eruit en zitten uiteindelijk bij de juiste gate. Het is een uur vliegen naar Qingdao. We komen dan eigenlijk dus op 7 mei aan daar.

Zondag 5 mei 2013
We staan vroeg op om 6.30 uur en gaan omstreeks 8 uur op weg naar Frankfurt. Het is rustig op de weg. In Nederland heb ik mijn moeder ook nog even gebeld, het ging iets beter met haar. Ze ligt in het ziekenhuis en dan is het heel vervelend om weg te gaan. Maar ik heb gelukkig nog heel goed met haar arts kunnen spreken en besloot toch te gaan.